ماسلنیتسا” (maslenitsa) ؛جشن پایان زمستان در روسیه قبل از مسیحیت و جشن استقبال از «روزه بزرگ» در روسیه ارتدکسی.
«ماسلنیتسا» یکی از جشن های باستانی اسلاوها می باشد که از دوران قبل از ورود مسیحیت به روسیه به عنوان جشن پایان زمستان و آغاز بهار وجود داشته است.
این جشن که همچنان در فرهنگ و سنت اقوام اسلاو جشن وداع با زمستان و استقبال از بهار نیز می باشد، همانند نوروز آیینی برای بدرقه سرمای زمستان و خوشامدگویی به آغاز بهار و فصل گرما محسوب می‌شود و بمدت یک هفته جشن گرفته می شود.
مردم کشورهای اسلاو نژاد در روزهای این جشن به دید و بازدید بزرگ‌ترها می‌روند، بر روی آتش می پرند و «بلینی» خانگی (نوعی نان شیرین که دایره ای شکل است و برخی آنرا نماد خورشید و آغاز بهار می دانند) پخته و می‌خورند. همچین رسم است در روزهای این جشن آدمک‌های چوبی با صورتی از جنس حصیر به نام «بانو ماسلنیتسا» تهیه شده و در روز آخر جشن آنرا آتش می‌زنند. آتش زدن بانو ماسلنیتسا در واقع نماد پایان زمستان است.
یک هفته جشن ماسلنیتسا برای روس ها یادآور روزهای سرشار از شور و شوق، بوی خوش بلینی، سماورهای برنجی، کارناوال های شادی و نوشیدن چای در پای غرفه های رنگارنگ است.
بعد از پذیرش مسیحیت در روسیه، کلیسای ارتدکس این جشن را به عنوان یکی از جشنهای مذهبی حفظ و نام این جشن را «سیرنوی»(به معنای پنیری) و یا «میاساپوستنوی»(خالی از گوشت) نامگذاری کرد. و تاریخ آنرا بر خلاف سنت قدیمی اسلاوها از آغاز بهار(اول ماه مارچ)، به یک هفته قبل از آغاز «روزه بزرگ» مسیحیان جابجا کرد.
در روزه بزرگ مسیحیت خوردن تولیدات حیوانی شامل گوشت و لبنیات و … ممنوع می باشد و این جشن در روز عید پاک به پایان می رسد
هر ساله تاریخ برگزاری جشن «ماسلنیتسا» بدلیل وابستگی به «روزه بزرگ» تغییر می کند.
در طول جشن ماسلنیتسا، خوردن گوشت برای مسیحیان ارتدوکس ممنوع است، به همین دلیل برای جشن ماسلنیتسا غذاهای مخصوصی تهیه می شود، تخم مرغ، پنیر و شیر محصولاتی هستند که در این جشن برای طبخ شیرینی های این جشن مورد استفاده قرار می گیرند. از خوردنی های ویژه ی این عید بلینی است، که یک شیرینی به شکل خورشید بوده و سمبل خورشید می باشد، این نان شیرین از شیر و تخم مرغ و کره تهیه می شود و در زبان روسی معادل همان کرپ می باشد، به همین دلیل جشن ماسلنیتسا را هفته ی کرپ یا هفته ی پنیر نیز می نامند. از آن جایی که در طی ایام روزه داری، جشن و پارتی، موسیقی های غیرروحانی و رقص مانع از پرداختن به امور معنوی هستند، جشن ماسلنیتسا آخرین جشن و پایکوبی قبل از ایام دعا و عبادت است.
ماسلنیتسا اهداف زیادی را در خود نهفته است. ماسلنیتسا نشانه ی رفتن زمستان و قاصد بهار است و به عنوان بخشی از جشن های قبل از ایام پرهیز، زمانی برای شادی و سرور و انجام کارهای شادی بخش است، همچون مراسم چهارشنبه سوری که مراسم پیشواز نوروز و نمادی برای دفع تاریکی و دعوت روشنایی است، در ماسلنیتسا هم یک آدمک چوبی به همین نام آتش زده می شود و این کار نمادی از پایان زمستان و تاریکی و آمدن نور و گرماست.
در طی روزهای جشن بچه ها بازی می کنند، مادرها و مادربزرگ ها پنکیک درست می کنند و در شهرها جشن هایی برگزار می کنند که در آن آدمک “لیدی ماسلنیتسا” برای خوشامدگویی به بهار و بازگشت خورشید سوزانده می شود. از دید اسطوره شناسان سوزاندن آدمک ماسلنیتسا اقدامی نمادین برای دور ریختن بدی ها و تجربیات و خاطرات تلخ گذشته است، زیرا بر اساس باورهای کهن با رفتن بدی ها، نیکی ها و خوبی ها جایگزین آن ها می شوند.
در اسطوره شناسی اسلاوها، ماسلنتیسا جشن بر آمدن آفتاب پس از ماه‌ها تحمل سرما و هوای ابری و مه آلود است و در آن رسیدن و حتمی بودن پایان زمستان جشن گرفته می شود. علاوه بر این، جشن ماسلنیتسا با توجه به نام آن شامل آیین‌های متنوعی از قبیل ماسک زنی، تفریحات برفی، سورتمه سواری و اسکیت روی یخ می باشد که همه ی آن ها به نوعی با برف و زمستان گره خورده اند و فلسفه ی برگزاری این جشن را به زبانی ساده و شیرین بیان می کنند.
آیین های ویژه ی ماسلنیتسا
ماسلنیتسا از دوشنبه هفته پیش از چله ی روزه ارتدکس آغاز می‌شود و هر روز هفته تا روز یکشنبه ی هفته ی بعد آداب و رسوم و برنامه‌های ویژه‌ای دارد.
در برخی مناطق روز دوشنبه یا روز آغازین، روز استقبال از لیدی ماسلنیتساست، مردم آدمک ماسلنیتسا را از کاه ساخته و با پارچه های پاره و تکه تکه تزیین می کنند، سپس آدمک را روی یک ستون چوبی(دیرک) که قبلا به عنوان کستروما شناخته شده بود، استوار می کنند. در اطراف آن رژه می روند و اولین پنکیک ها را تهیه کرده و به فقرا اهدا می کنند. در این روز که اولین روز جشن است اسلاوها به دیدن آشنایان و خویشاوندان خود رفته و شادی و محبت خود را ابراز می کنند.
با تهیه ویزا از ما به دیدن روسیه بیایید ویزای روسیه تخصص ماست
